Διαβάστε το αφιέρωμα του Newsbeast στους πέντε νέους και νέες του Δήμου Αριστοτέλη, που έφτασαν να εκπροσωπούν την Εθνική Ομάδα Ρομποτικής με την υποστήριξη της Ελληνικός Χρυσός.

Η γενιά που φτιάχνει το μέλλον με ρομπότ και ελπίδα
Πέντε νέοι από την ορεινή Χαλκιδική εκπροσωπούν την Εθνική Ομάδα Ρομποτικής, με την υποστήριξη της Eduact και της Ελληνικός Χρυσός

Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, από τις μεγαλουπόλεις μέχρι τα πιο μικρά χωριά, υπάρχουν παιδιά που ονειρεύονται να δημιουργήσουν κάτι δικό τους, να πειραματιστούν και να κατανοήσουν πώς λειτουργεί ο κόσμος, με τη φαντασία τους να ανοίγει δρόμους για το μέλλον.

Η Ολυμπιάδα Ρομποτικής FIRST® GLOBAL Challenge είναι ακριβώς αυτό. Μια μοναδική ευκαιρία για μαθητές και μαθήτριες να ενώσουν το ταλέντο τους, να ταξιδέψουν με τη σκέψη τους πέρα από τα σύνορα και να φανταστούν λύσεις, για τις προκλήσεις του μέλλοντος. Κάθε χρόνο, εθνικές ομάδες από 191 χώρες συναντιούνται σε έναν μεγάλο τεχνολογικό διαγωνισμό που δεν είναι απλώς αγώνας, αλλά εμπειρία ζωής.

Γνωρίσαμε πέντε παιδιά από την ορεινή Χαλκιδική, μαθητές και μαθήτριες που έκαναν τα πρώτα τους βήματα στον κόσμο της ρομποτικής μέσα από το πρόγραμμα «Μικροί Επιστήμονες στον Δήμο Αριστοτέλη» και εκπροσωπούν την Ελλάδα στην Εθνική Ομάδα Ρομποτικής, με τη στήριξη της Eduact και της Ελληνικός Χρυσός.

Μέσα σε μια σχολική χρονιά γεμάτη από εργαστήρια, δοκιμές και συνεργασία, οι «Μικροί Επιστήμονες» άνοιξαν τους ορίζοντες για συνολικά 190 παιδιά ηλικίας 4 έως 17 ετών που ζουν στον Δήμο Αριστοτέλη. Έτσι, από μικρές επαρχιακές πόλεις, όπως η Αρναία, το Παλαιοχώρι και το Στρατώνι, τα παιδιά αυτά βρέθηκαν να κρατούν στα χέρια τους σχέδια και εξαρτήματα, να γράφουν γραμμές κώδικα και να μαθαίνουν πώς η τεχνολογία μπορεί να γίνει εργαλείο δημιουργίας και αυτοπεποίθησης.

Ανάμεσά τους τα πέντε μέλη που κατάφεραν να ενταχθούν στο κλιμάκιο της Εθνικής Ομάδας Ρομποτικής FIRST® GLOBAL Challenge. Τρία κορίτσια και δύο αγόρια, που με το παράδειγμά τους μας αποδεικνύουν πως η γνώση και η τεχνολογία δεν γνωρίζουν γεωγραφικά όρια, φύλο ή ηλικία, όσο οργανισμοί και φορείς επενδύουν σε εκπαιδευτικά προγράμματα που βασίζονται στις αξίες της ισότητας και της συμπερίληψης.

Για τα ίδια, η συμμετοχή στην ομάδα δεν είναι μόνο μια μεγάλη διάκριση. Είναι η απόδειξη ότι η περιέργεια, η προσπάθεια και το όραμα μπορούν να σε οδηγήσουν πολύ πιο μακριά από ό,τι έχεις φανταστεί.

Το πρόγραμμα «Μικροί Επιστήμονες στον Δήμο Αριστοτέλη» υλοποιείται για επτά συναπτά έτη και προσφέρει κάθε χρόνο σε δεκάδες παιδιά την ευκαιρία να εξερευνήσουν τον κόσμο της επιστήμης, της τεχνολογίας και της καινοτομίας με σύγχρονες, βιωματικές μεθόδους, μέσω εργαστηρίων εκπαιδευτικής ρομποτικής και STEAM (Science, Technology, Engineering, Arts, Mathematics), ενώ αποτελεί μέρος του ετήσιου πλάνου Κοινωνικών Επενδύσεων της Ελληνικός Χρυσός, σε συνεργασία με την εκπαιδευτική ομάδα του Μη Κερδοσκοπικού Σωματείου Eduact-«Δράση για την Εκπαίδευση».

Το πρώτο βήμα στη ρομποτική για τον Αστέριο
Ο Αστέριος θυμάται πως το ταξίδι του στη ρομποτική ξεκίνησε αρκετά νωρίς, περίπου όταν ήταν 8 ετών. Η πρώτη του επαφή έγινε μέσα από το πρόγραμμα «Μικροί Επιστήμονες» που υλοποιήθηκε στο σχολείο του με πρωτοβουλία της Ελληνικός Χρυσός και τη στήριξη της Eduact. Από τότε, όπως λέει, «δεν σταμάτησα ποτέ να μαθαίνω, να εξελίσσομαι και να ονειρεύομαι».

Μεγαλώνοντας, αναζήτησε πιο σύνθετες προκλήσεις. Η γνωριμία του με το FTC (FIRST Tech Challenge) στην Ελλάδα ήταν καθοριστική: «Σε αντίθεση με το FLL (FIRST LEGO League), όπου χρησιμοποιούνται LEGO, στο FTC καλούμαστε να δουλέψουμε με μεταλλικά εξαρτήματα, βίδες, εργαλεία και πολύπλοκους μηχανισμούς, πιο κοντά σε αυτό που θα λέγαμε “βιομηχανικού” τύπου ρομποτική. Εκεί, ο εκπαιδευτής μας παρουσίασε τα υλικά του FTC kit και μας εξήγησε πώς λειτουργεί αυτός ο νέος “κόσμος” της ρομποτικής», περιγράφει ο Αστέριος. Η απόφαση να ενταχθεί στην Εθνική Ομάδα Ρομποτικής ήρθε σχεδόν φυσικά, ως συνέχεια αυτής της πορείας.

Στην ερώτηση τι θα έλεγε σε παιδιά που διστάζουν να δοκιμάσουν κάτι νέο, ο Αστέριος απαντά χωρίς δεύτερη σκέψη: «Αν μπορούσα να δώσω μία συμβουλή… θα ήταν απλή: μην διστάσετε». Όπως τονίζει, στη ρομποτική οι πιο έμπειροι είναι πάντα πρόθυμοι να στηρίξουν τους νεότερους, ώστε όλοι να εξελίσσονται μαζί. Στον χώρο της ρομποτικής δεν ισχύει το «παλιός ίσον καλύτερος».

Και η μαγεία της διαδικασίας; «Ξεκινώντας με μερικά απλά, φαινομενικά άσχετα εξαρτήματα, φτάνεις στο σημείο να φτιάξεις ένα πλήρως λειτουργικό ρομπότ που κινείται και εκτελεί συγκεκριμένες εντολές. Αυτή η μετάβαση από το “τίποτα” στο “κάτι που λειτουργεί” είναι απίστευτα συναρπαστική και σου δίνει μεγάλη ικανοποίηση».

Όσο για τα όνειρα για το μέλλον, ο Αστέριος μας είπε: «Προσωπικά πολλές φορές αναρωτιέμαι: “Πού θέλω να φτάσω σε 15 χρόνια από τώρα;”. Και κάθε φορά η απάντηση είναι η ίδια: Να έχω αποκτήσει ένα υψηλό επίπεδο γνώσεων και, γιατί όχι, να έχω καταφέρει κάποια στιγμή να εκπροσωπήσω ξανά την Ελλάδα σε διεθνές επίπεδο, ίσως μέσα στην κορυφαία πεντάδα».

Η μαγεία της ρομποτικής για την Ευαγγελία
Η Ευαγγελία θυμάται με ενθουσιασμό την πρώτη της επαφή με τη ρομποτική. Όπως λέει, «αυτό που με ενθουσίασε περισσότερο ήταν η δυνατότητα να δημιουργήσεις κάτι λειτουργικό, χρησιμοποιώντας βασικές γνώσεις και απλά εξαρτήματα». Το αίσθημα ότι μπορείς με τα δικά σου χέρια να κατασκευάσεις ένα ρομπότ που όχι μόνο λειτουργεί, αλλά μπορεί να διευκολύνει την καθημερινότητα ή να προσφέρει διασκέδαση, της φάνηκε πραγματικά ξεχωριστό. «Αυτό το αίσθημα του να δίνεις ζωή σε κάτι που δημιούργησες ο ίδιος είναι μοναδικό», τονίζει.

Στην ερώτηση για το ποιο πρόβλημα θα ήθελε να λύσει αν είχε τη δυνατότητα να συμμετάσχει σε μια αποστολή που αξιοποιεί την τεχνολογία για την αντιμετώπιση παγκόσμιων προκλήσεων, η απάντησή της είναι ξεκάθαρη: «Θα ήθελα να συμβάλω στη λύση του προβλήματος της κλιματικής αλλαγής και της περιβαλλοντικής ρύπανσης». Για την Ευαγγελία, η τεχνολογία είναι κλειδί, ώστε «οι σημερινές και οι μελλοντικές γενιές να έχουν τη δυνατότητα να ζουν σε έναν πιο βιώσιμο κόσμο».

Όταν σκέφτεται το μέλλον, η Ευαγγελία το φαντάζεται γεμάτο δημιουργικότητα και εξέλιξη. «Σε δεκαπέντε χρόνια θα ήθελα να έχω ολοκληρώσει τις πανεπιστημιακές μου σπουδές και να εργάζομαι σε έναν τομέα που με εμπνέει και με γεμίζει δημιουργικά. Το όνειρό μου είναι να συμβάλλω ουσιαστικά στην κοινωνία και να πετύχω με συνέπεια τους προσωπικούς και επαγγελματικούς μου στόχους».

Ο Ηλίας βρήκε μια ευκαιρία που δεν υπήρχε αλλού
Ο Ηλίας θυμάται πως το βασικό του κίνητρο για να συμμετάσχει στο πρόγραμμα «Μικροί Επιστήμονες στον Δήμο Αριστοτέλη» ήταν η μοναδική ευκαιρία που του προσέφερε. «Στο χωριό μου δεν υπήρχαν αντίστοιχες δραστηριότητες. Επιπλέον, με ενθουσίασε η ιδέα της ρομποτικής και ήθελα να γνωρίσω καλύτερα αυτόν τον τομέα», εξηγεί. Η συμμετοχή του στο πρόγραμμα άνοιξε μπροστά του έναν κόσμο που μέχρι τότε έβλεπε μόνο από απόσταση, δίνοντάς του την ευκαιρία να πειραματιστεί, να μάθει και να καλλιεργήσει νέες δεξιότητες.

Ο Ηλίας ανακάλυψε πόσο πολύ μπορεί να τον βοηθήσει η δημιουργικότητά του, όχι μόνο στην κατασκευή ρομπότ, αλλά και στη συνεργασία με τους άλλους. «Το στοιχείο του χαρακτήρα μου που ενίσχυσα περισσότερο μέσα από το πρόγραμμα είναι η δημιουργικότητά μου. Αυτή με βοήθησε να συμβάλλω με νέες και καινοτόμες ιδέες στην ομάδα μας, ενισχύοντας τη συνεργασία και την αποτελεσματικότητά μας», αναφέρει. Για εκείνον, η ρομποτική δεν είναι απλώς μηχανισμοί και εξαρτήματα. Είναι η χαρά του να μοιράζεσαι ιδέες, να δουλεύεις μαζί με άλλους και να βλέπεις τις σκέψεις σου να παίρνουν μορφή.

Σκεπτόμενος το μέλλον, ο Ηλίας δείχνει ωριμότητα και ηρεμία. Όπως λέει, αν μπορούσε να στείλει ένα μήνυμα στον εαυτό του σε μερικά χρόνια, θα ήταν: «Να μην αγχώνεται τόσο, γιατί όλα θα πάνε καλά και, στο τέλος, όλα θα είναι όπως τα έχω ονειρευτεί».

Η εντυπωσιακή πρώτη χρονιά στη ρομποτική για τη Χριστιάννα
Για τη Χριστιάννα, αυτή είναι η πρώτη της χρονιά στη ρομποτική και, όπως λέει, «έχω τις καλύτερες εντυπώσεις». Η εμπειρία της ήταν γεμάτη προκλήσεις, αλλά και έντονες στιγμές χαράς. «Οι δυσκολίες και οι όποιες απογοητεύσεις έζησα εκείνες τις επτά ημέρες επισκιάζονται από όμορφες αναμνήσεις», τονίζει. Μια από τις πιο δυνατές στιγμές ήταν όταν είδε το ρομπότ της ομάδας να παίρνει μορφή και να λειτουργεί. «Ήταν μία από τις φορές που κατάλαβα πραγματικά τι σημαίνει ομαδικότητα», αναφέρει, υπογραμμίζοντας ότι το αποτέλεσμα δεν θα ήταν δυνατό χωρίς την άψογη συνεργασία. Το πιο σημαντικό, ωστόσο, ήταν ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία δημιούργησε φιλίες που εκτιμά ιδιαίτερα.

Η Χριστιάννα ξεκίνησε τη ρομποτική σαν χόμπι, χωρίς μεγάλες προσδοκίες. Όμως, η πρώτη στιγμή που είδε το ρομπότ της ομάδας να λειτουργεί της έδωσε ένα αίσθημα βαθιάς ικανοποίησης. «Με έκανε περήφανη το ότι μέσα από αυτή τη διαδρομή έμαθα να συνεργάζομαι, να ακούω τους άλλους και να μην τα παρατάω, όταν κάτι δεν πάει καλά», εξηγεί. Για εκείνη, η ρομποτική είναι κάτι παραπάνω από τεχνολογία: «είναι ένα άθλημα συνεργασίας, χωρίς ανταγωνισμό αλλά με σεβασμό».

Όταν σκέφτεται τον εαυτό της σε 15 χρόνια, η Χριστιάννα φαντάζεται μια πορεία γεμάτη μάθηση και δημιουργικότητα. «Θα ήθελα να έχω σπουδάσει κάτι σχετικό με την τεχνολογία ή τη μηχανική και να εργάζομαι σε έναν τομέα, ο οποίος θα με εμπνέει και θα μου επιτρέπει να αφοσιωθώ αποκλειστικά σε αυτόν», λέει. Ένα από τα μεγάλα της όνειρα είναι να συμμετάσχει σε διεθνείς διαγωνισμούς και να αποκτήσει εμπειρίες που θα τη βοηθήσουν να εξελιχθεί και να αφήσει το δικό της αποτύπωμα στον χώρο.

Η εμπειρία που έμεινε αξέχαστη στη Χρυσή
Για τη Χρυσή, η πιο δυνατή ανάμνηση από τη συμμετοχή της στην ομάδα ήταν ο περσινός διαγωνισμός FIRST Global Challenge. «Όλη η ομάδα συνεργάστηκε με απόλυτο συντονισμό και συγκέντρωση, μέσα σε μια ατμόσφαιρα γεμάτη ένταση και ενθουσιασμό», θυμάται. Τότε ένιωσε για πρώτη φορά τι σημαίνει πραγματικά ομαδικότητα, πίστη στον στόχο και δράση πέρα από τα όρια. «Το πιο συγκινητικό για μένα ήταν πως, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, είχαμε δώσει όλοι τον καλύτερό μας εαυτό και νιώθαμε περήφανοι που ήμασταν εκεί, να στηρίξουμε τα 5 παιδιά που αγωνίστηκαν και κατάφεραν να φτάσουν στην τέταρτη θέση», εξηγεί.

Η συμμετοχή της στην Εθνική Ομάδα Ρομποτικής ήταν ένα σημείο καμπής για την αυτοπεποίθησή της. «Μου έδειξε ότι μπορώ να ανταποκριθώ σε δύσκολες καταστάσεις, να δουλεύω υπό πίεση και να συνδυάζω τεχνική γνώση με δημιουργικότητα», λέει. Από αυτή τη διαδικασία έμαθε πως η επιτυχία δεν είναι ποτέ τυχαία, αλλά βασίζεται στην επιμονή, την αυτοπειθαρχία και την ομαδική δουλειά. Σήμερα αισθάνεται πιο σίγουρη από ποτέ και βλέπει τον εαυτό της ως ενεργό μέλος των λύσεων που χρειάζεται ο κόσμος.

Όταν σκέφτεται τον εαυτό της σε 15 χρόνια, η Χρυσή θέτει έναν στόχο με κοινωνικό αποτύπωμα. «Θα ήθελα να έχω συμβάλει στην πρόοδο της τεχνολογίας με θετικό αντίκτυπο στην κοινωνία, ίσως μέσα από εφαρμογές ρομποτικής στην υγεία», αναφέρει. Ένα ακόμα όνειρό της είναι να στηρίξει τη νέα γενιά που τώρα ξεκινά τα πρώτα της βήματα: «Θα ήθελα να βοηθήσω νέους που ξεκινούν τώρα, όπως κάποιος βοήθησε εμένα, γιατί πιστεύω ότι η γνώση πρέπει να μοιράζεται και να εμπνέει».