Εργαζόμενοι των Μεταλλείων Κασσάνδρας εξηγούν πως βίωσαν τη μετάβαση από το καθεστώς της διαθεσιμότητας, στην εργασιακή τους ρουτίνα
Το καλοκαίρι του 2015 ήταν ένα καλοκαίρι έντονο και δύσκολο για τους μεταλλωρύχους της Χαλκιδικής. Τόσο το επενδυτικό σχέδιο για τα Μεταλλεία Κασσάνδρας, όσο και η συνολική ανάπτυξη της περιοχής των Μαντεμοχωρίων τέθηκαν σε κίνδυνο.
Το ανθρώπινο δυναμικό της Ελληνικός Χρυσός και σύσσωμη η κοινωνία της Β.Α. Χαλκιδικής, συσπειρώθηκαν σε έναν ισχυρό, εργατικό αγώνα προκειμένου να συνεχιστεί ομαλά η μεταλλευτική παράδοση της περιοχή, προκειμένου να γίνουν γνωστά όλα τα οφέλη που πηγάζουν από τη μεταλλευτική επένδυση, προκειμένου να μην χαθεί ούτε μια θέση εργασίας.
Ο αγώνας αυτός δικαιώθηκε με σχετική απόφαση του ΣτΕ και ο Οκτώβρης βρίσκει τους μεταλλωρύχους πίσω στις υπόγειες στοές και στα εργοτάξια να εργάζονται κανονικά.
Ο Γιάννης Καραπαναγιώτης, ένας από τους πρωτοστάτες του αγώνα, που παρέμεινε έγκλειστος στα υπόγεια της Ολυμπιάδας, μαζί με συναδέλφους, διαμαρτυρόμενος για την αναστολή των εργασιών στα Μεταλλεία Κασσάνδρα, σήμερα αισθάνεται δικαιωμένος. «Όλη η περιοχή νιώθει δικαιωμένη. Ελπίζουμε να μην ξαναβρεθούμε στο δρόμο», μας λέει. «Ο αγώνας μας ήταν τίμιος. Τώρα υπάρχει ξανά δουλειά και υγεία και χαμόγελα. Και όλα τώρα βελτιώνονται.» συνεχίζει ο Νίκος Σταματίου, συνάδελφος και συναγωνιστής του Γιάννη.
Η χαρά στα πρόσωπα όλων είναι έκδηλη. Στο βίντεο που ακολουθεί, ακούγονται οι ίδιοι να περιγράφουν πως έπειτα από τις συνεχείς κινητοποιήσεις, επέστρεψαν στους φυσιολογικούς ρυθμούς ζωής και εργασίας τους.
